- Φανταστείτε ένα κόσμο όπου ομάδες νευροεπιστημόνων όλων των ειδικοτήτων, θα μπορούσαν να έχουν την δυνατότητα να εμφυτεύσουν νέα εγκεφαλικά κύτταρα σε περιοχές του εγκεφάλου που έχουν υποστεί βλάβη από νόσο ή κάκωση.
- Φανταστείτε την δυνατότητα αντικατάστασης εγκεφαλικών κυττάρων τα οποία χάθηκαν λόγω γήρανσης.
- Φανταστείτε επίσης, την δυνατότητα κατά βούληση ενίσχυσης ορισμένων φυσιολογικών και ειδικών περιοχών του εγκεφάλου.
Οι παραπάνω επιστημονικές απόψεις προκαλούν -όπως είναι άλλωστε αναμενόμενο- αντιδράσεις με ανάμεικτα συναισθήματα, δέους, άρνησης και ελπίδας. Η εντονότερη όμως εντύπωση που προκαλεί το άκουσμα αυτών των απόψεων -και σοκάρει- είναι η μεγάλη ευκολία με την οποία οι παραπάνω προτάσεις για παρέμβαση στον εγκέφαλο γίνονται αποδεκτές και έρχονται στο τραπέζι των συζητήσεων ως φιλόδοξες προτάσεις επιστημονικών ερευνητικών προγραμμάτων. Για να ξεκινήσει αυτή η αλλαγή τρόπου σκέψεως για την δομή και λειτουργία του εγκεφάλου έπρεπε να καταπέσει Το Δόγμα. Έπρεπε να αναθεωρηθεί η άποψη που επί δύο σχεδόν αιώνες κυριαρχούσε και ρύθμιζε κάθε επιστημονική ερμηνεία και παρέμβαση στην λειτουργία του εγκεφάλου. Ήταν αδιαμφισβήτητος κανόνας ότι η δομή του κεντρικού νευρικού συστήματος είναι σταθερή και οι κύριες μονάδες που το αποτελούν -οι νευρώνες- είναι διηνεκείς, γεννώνται, αναπτύσσονται, αλληλοσυνδέονται, και πεθαίνουν. Τα τελευταία σαράντα χρόνια, προέκυψαν ενδείξεις που προκάλεσαν και έθεσαν σε αμφισβήτηση την από καιρό εδραιωμένη πεποίθηση ότι οι άνθρωποι γεννώνται με όλα τα κύτταρα ή νευρώνες που θα έχουν σε όλη τους τη ζωή. Πρόσφατες μελέτες σε πιθήκους, έδειξαν ότι καινούριοι νευρώνες προστίθενται συνεχώς στον εγκεφαλικό φλοιό μέχρι την μεγάλη ηλικία. Γύρω στα 1965 άρχισαν να αναδύονται νέες απόψεις, όταν επιστήμονες ανέφεραν ότι …
Σ. Τέγος